
دوچرخهسواری یکی از ورزشهای باستانی و جذاب است که در طول تاریخ تکامل بسیاری یافته است. دوچرخهسواری جادهای، که یکی از نخستین اشکال این ورزش به شمار میآید، در قرن نوزدهم با اختراع سیستم زنجیر و دنده به محبوبیت زیادی رسید. اولین مسابقات رسمی این ورزش در سال ۱۸۶۸ در پارک سنکلود در پاریس برگزار شد. پس از آن، فدراسیونهای ملی دوچرخهسواری تأسیس و در سال ۱۹۰۰ فدراسیون بینالمللی دوچرخهسواری، معروف به اتحادیه دوچرخهسواران بینالمللی (UCI)، به منظور نظارت بر سازماندهی رشتههای مختلف این ورزش تأسیس شد.
قوانین و مقررات دوچرخهسواری جادهای
دوچرخهسواری جادهای در فضای باز برگزار میشود و در المپیک به دو نوع رویداد تقسیم میشود: مسابقه جادهای و تایمتریل فردی.
- رمکو اونپول در تور بریتانیا 202428 مرداد, 1403
۱. مسابقه جادهای
در مسابقه جادهای، تمامی رکابزنان در یک شروع انبوه (mass start) به خط شروع میروند و این رویداد به شدت نیازمند تاکتیک و استقامت است. مسابقههای جادهای معمولاً مسافتی بیش از ۱۲۰ کیلومتر برای زنان و ۲۰۰ کیلومتر برای مردان را شامل میشود و در بسیاری از موارد با یک پایان اسپرتی (sprint finish) در چند صد متر آخر به پایان میرسد. این بدان معناست که رکابزنان باید موقعیت خود را به خوبی تنظیم کرده و انرژی خود را در قسمتهای اولیه مسابقه حفظ کنند.
۲. تایمتریل فردی
در تایمتریل فردی، رقابتکنندگان به صورت جداگانه و در زمانهای متفاوت شروع میکنند و به جای گروههای بزرگ، به صورت انفرادی مسابقه میدهند. این رویداد مسافتی کوتاهتر از مسابقه جادهای را در بر میگیرد و معمولاً از ۵۰ کیلومتر تجاوز نمیکند. موفقیت در این رقابتها نیازمند ثبات، تمرکز و حفظ انرژی از طریق موقعیتدهی آیرودینامیکی و قدرت است.
تاریخچه المپیکی دوچرخهسواری جادهای
دوچرخهسواری جادهای یکی از رشتههای اصلی المپیک است و برای نخستین بار در بازیهای المپیک مدرن در سال ۱۸۹۶ در آتن حضور داشت. با این حال، این رشته در سه دوره بعدی المپیک غایب بود و دوباره در المپیک ۱۹۱۲ استکهلم با تایمتریل بازگشت. دوچرخهسواری زنان برای اولین بار در المپیک ۱۹۸۴ در لسآنجلس به برنامه اضافه شد و تایمتریل نیز چهار سال بعد اضافه شد. پیش از المپیک آتلانتا ۱۹۹۶، دوچرخهسواران حرفهای از رقابت در المپیک ممنوع بودند، اما امروزه اعضای دنیای حرفهای دوچرخهسواری به این مسابقات وارد شدهاند و بر اعتبار رقابتهای المپیک افزودهاند. اکنون، این رقابتها شاهد حضور بهترین دوچرخهسواران جهان هستند و به معتبرترین مسابقات دوچرخهسواری تبدیل شدهاند.
در مجموع، دوچرخهسواری جادهای با تاریخچهای غنی و قوانین ویژه خود، همچنان یکی از مهمترین و جذابترین رشتههای المپیکی است. این ورزش نیازمند ترکیبی از استقامت، تاکتیک و تمرکز است که هر دوچرخهسوار باید برای موفقیت در آن از آن بهره ببرد.